Kogelvis van Toneelgroep Oostpool

Kogelvis (2018/2016) begon in 2016 als een lunchtheatervoorstelling van Theater Bellevue i.s.m. Toneelgroep Oostpool en ging in 2018 in reprise in aangepaste vorm i.s.m. Introdans, Het Gelders Orkest, Musis en Stadstheater Arnhem.

 

Wat onder de huid zit is gewoon… tof

 

Jeffrey Dahmer verleidde tussen ’78 en ’91 zeventien jongens met hem mee naar huis te gaan. Hij verdoofde ze en hield ze weken in zijn huis, om te spelen met de levenloze lichamen, seks met ze te hebben, ze te ontleden en uiteindelijk op te eten. Hij was een van de eerste ‘celebrity serial killers’; gemythologiseerd in shockumentaries, gemerchandised tot actiepop en verafgood met fanbrieven tot ver na zijn dood in ’94.

 

Nick Bruckman reisde Jeff achterna en reconstrueerde de fascinatie van en voor de ‘Milwaukee Cannibal’. Hij schreef het onderbewuste van Rita, de zus van een van de nabestaanden, die wacht op haar broertje. Over jongens die zich willen overgeven en willen verdwijnen, mannen die willen bezitten en controleren, de schoonheid van het bewusteloze lichaam en de onderdrukking van al die gedachten.

In regie van Marcus Azzini betasten vier jongens die grenzen. Hoe vreemd zijn die verlangens?

 

Credits

Tekst Nick Bruckman

Regie Marcus Azzini

Spel Sebas Berman/Bart van den Donker, Thomas Cammaert, Abe Dijkman, Jurriën Remkes/Chiem Vreeken

Regieassistent Charli Chung

Kogelvis (2018/2016) begon in 2016 als een lunchtheatervoorstelling van Theater Bellevue i.s.m. Toneelgroep Oostpool en ging in 2018 in reprise in aangepaste vorm i.s.m. Introdans, Het Gelders Orkest, Musis en Stadstheater Arnhem.

 

Wat onder de huid zit is gewoon… tof

 

Jeffrey Dahmer verleidde tussen ’78 en ’91 zeventien jongens met hem mee naar huis te gaan. Hij verdoofde ze en hield ze weken in zijn huis, om te spelen met de levenloze lichamen, seks met ze te hebben, ze te ontleden en uiteindelijk op te eten. Hij was een van de eerste ‘celebrity serial killers’; gemythologiseerd in shockumentaries, gemerchandised tot actiepop en verafgood met fanbrieven tot ver na zijn dood in ’94.

 

Nick Bruckman reisde Jeff achterna en reconstrueerde de fascinatie van en voor de ‘Milwaukee Cannibal’. Hij schreef het onderbewuste van Rita, de zus van een van de nabestaanden, die wacht op haar broertje. Over jongens die zich willen overgeven en willen verdwijnen, mannen die willen bezitten en controleren, de schoonheid van het bewusteloze lichaam en de onderdrukking van al die gedachten.

In regie van Marcus Azzini betasten vier jongens die grenzen. Hoe vreemd zijn die verlangens?

 

Credits

 

Tekst Nick Bruckman

Regie Marcus Azzini

Spel Sebas Berman/Bart van den Donker, Thomas Cammaert, Abe Dijkman, Jurriën Remkes/Chiem Vreeken

Regieassistent Charli Chung